Wanneer beelden zin geven

Contact maken met moeilijke gevoelens

“Ik koos een knikker uit de zak met voorwerpen. Hij deed me denken aan mijn verdriet. Mijn verdriet omdat ik niet meer kan genezen. Dat verdriet is precies een harde bol in mijn lijf. Meerdere bollen zelfs. Ik werd uitgenodigd om het gevoel in beeld te brengen.

Door de pastelkrijtjes uit te wrijven, kreeg ik echt voeling met mijn verdriet, en mijn kwaadheid. Ik voelde ook letterlijk verschillende bollen verdriet, ook in mijn lijf. Het is door het wrijven dat het voor mij zachter werd, en dat het ook zachter aanvoelde in mijn lijf. Alsof er iets opengebroken was.

Ik heb lange tijd het gevoel gehad dat ik naar iets op zoek was om om te kunnen omgaan met het ongeneeslijk ziek zijn, terwijl ik nu, na de reeks beeldende therapie, voel dat ik niet naar iets op zoek moet gaan, ik moet gewoon doen. In het hier en nu. Sinds ik het zo bekijk, lijken er kilo’s van mijn schouders afgevallen te zijn. Ik heb niks te zoeken, dat maakt voor mij echt wel een groot verschil.”